Яңа фикерләр:

postheadericon Саранга җәза

ZHdem-Vas-v-gosti_fullБер кечкенә авылда Хәлил исемле бик саран кеше яшәгән. Аның кибете булган. Авыл халкы шул кибеттән төрле кирәк-ярак, азык-төлек сатып алып көн иткән.

Кибеттәге һәр әйберне Хәлил кыйммәт хакка сатарга тырышкан. Бурычка сораганнарга ул: “Юк!” – дип кенә җавап биргән.

Бер көнне кибеткә, күз яшьләренә буылып, Гали исемле малай килгән.

–         Хәлил абый, әтием бик каты авырый. Ачлыктан интегәбез. Безгә бераз гына ризык биреп торчы! Әтием терелгәч, бурычны түләр иде, – дигән ул.

Хәлил, малайны бик каты ачуланып:

–         Бурычка бирмим! Акча алып кил! – дип кибеттән төрткәләп куып чыгарган.

Икенче көнне Хәлил янына Ибраһим шәех белән берничә кеше килгән.

–         Мәктәпне төзеп бетерергә акча җитмәде. Бераз ярдәм итмәссеңме? – дигәннәр алар.

Хәлилнең җавабы күптән әзер:

–         Юк шул, акчам юк, – дигән ул, буш кесәләрен күрсәтеп.

Ибраһим шәех, саран кибетченең йөзенә туп-туры карап, Аллаһ Тәгаләнең юмартларны яратуы, ә сараннарны яратмавы турында әйтә, саранлыкның Җәһәннәмгә илтүе турында да кисәтә.

–         Кем дә кем, алтын-көмешләргә ия булып та, аларны изге эшләргә сарыф итми, ул алдагы көннәрдә җәзасын алыр, – ди ул һәм чыгып китә.

Бер көнне кич, акчаларын яшереп тартмага куйган чакта, Хәлил, ялгыш, өстәлдәге кәрәчин лампасын аударган. Өстәлдәге ашъяулыкка, кәгазь акчаларга ут капкан.

–         Коткарыгыз! Ярдәм итегез! – дип кычкырган Хәлил.

Авыл халкы, дәррәү килеп, янгынны сүндерергә керешкән. Әмма алар, ничек кенә тырышсалар да, Хәлилнең кибетен уттан саклап кала алмаганнар.

Хәрабә тирәсендә:

–         Акчалары-ым!!! Минем акчалары-ым!!! – дип кычкырып, елап йөргән Хәлилгә карап, берәү әйтеп куйган:

–         Саран тиешле җәзасын алды…

 

(З.Хөсниярдан)

Мәкалә ошадымы? Дусларыгызга да сөйләгез:

Комментарии:

Оставить комментарий