Бармак уеннары «Минем гаиләм»
Әтиемнең әтисе – ул минем дәү әтием, (Балалар баш бармакларын бөгәләр )
Төшерми ул башыннан кәләпүш, түбәтәен.
Әтиемнең әнисе – була ул дәү әнием. (Имән бармак)
Яратып аңа дәшәм: “Син бит минем әбием”!
Бу бармакта әтием, монысы була әнием, (Урта бармак, атсыз бармак)
Кызы белән улының беләләр һәрчак көен.
Ә монысы мин булам, (Чәнти бармакларын бөгәләр)
Мин гаиләмне яратам! (Кулларын болгыйлар)
***
Бу бармак – бабай,
Бу бармак – әби,
Бу бармак – әти,
Бу бармак – әни,
Бу бармак – бәби,
Аның исеме – чәнти!
***
Бабай килгән – казан аскан,
Әби килгән – су салган,
Әти килгән – тоз салган,
Әни килгән – болгаткан.
Ә монысы кечкенә булганга –
Кетер-кетер, казан төбен кимергән.
***
– Бармак, бармак,
Кайда булдың?
– Бу абый белән
Баланга бардым.
Бу абый белән
Ярма ярдым.
Бу абый белән
Чәй эчтем.
Бу энем белән
Биергә төштем.
***
– Бармак, бармак,
Кайда булдың?
– Бу абый белән
Урманга бардым.
Бу абый белән
Кырда йөгердем.
Бу абый белән
Ботка ашадым.
Бу энем белән
Җыр җырладым.
Комментарии: |