Сабыем

1-нче кечкенәләр төркеме өчен 

 

Максат һәм бурычлар:

1. Йорт кошлары турындагы белемнәрен киңәйтү.

2. Әкият сөйләгәндә тыңлый, кабул итә белү һәм фикерләү сәләтен үстерү.

3. Әкият геройларының хәленә керә белү.

4. К һәм Къ авазларының әйтелеше өстендә эш.

Җиһазлар: “ серле” капчык, әтәч, тавык, чеби уенчыклары.

 

 

Эшчәнлек барышы.

–                   Балалар, мин сезгә табышмак әйтәм, ә сез җавабын әйтеп карагыз.

Иртән бик иртә тора,

Канат кагып кычкыра.

–                   Кикрикүк! Кикрикүк!

Тор иртәрәк ,

Эшең күп!

(Балаларның җаваплары тыңлана).

–                   Минем серле капчыгымда нәрсә бар икән?

(Серле капчыктан уенчык әтәч алып күрсәтелә)

–                   Әйе, бу – әтәч. Балалар без авылда яшибез һәм безнең әтәчне күргәнебез бар, без аны беләбез.

 

– Әтәч кайда яши?

(Балаларның җаваплары тыңлана)

–                   Дөрес, ишек алдында. Балалар, әтәч нәрсә ашарга ярата икән?

(Балаларның җаваплары)

 

– Шулай, әтәч ярма чүпләргә ярата.

–                    Балалар, әтәч ярманы берүзе генә ашыймы?

(Балаларның җаваплары тыңлана).

 

(Уенчык тавык алып күрсәтелә)

–                    Әтәч янында тавыклары да була. Балалар, әйтегез әле, әтәч әти булса, тавык әни булса, аларның балалары нәрсә?

(Балаларның җаваплары тыңлана).

 

(Уенчык чебиләр күрсәтелә).

–                   Чебиләр. Карагыз әле, алар нинди төстә?

(Балаларның җаваплары тыңлана)

–                    Кемнең чебине тотып карыйсы килә? Нинди ул?

(Балаларның җаваплары тыңлана)

–                    Менә әтәчнең гаиләсе булды.

–                   Мин сезгә хәзер әтәчнең гаиләсе турында әкият күрсәтәм.

 

(Өстәл театры күрсәтелә).

Матур җәй көне. Әтәч һәм тавык үзләренең чебиләре белән ишек алдында җим чүпләп йөри иде. Кинәт кайдандыр кап-кара болыт килеп чыкты да, яңгыр ява башлады. Тавык канатларын җәеп “кыт-кытыйк” дип кыткылдап чебиләрен үз янына чакырырга тотынды. Чебиләр йөгерешеп әниләре янына килделәр дә аның канаты астына качышып беттеләр. Ә бер чеби, әнисенең чакыруын тыңламыйча, һаман ишек алдында чыланып басып тора бирде.

Ә яңгыр ява да ява ….

 

–                   Балалар, бер чеби ни өчен әнисе янына килмәде икән?

–                   (Балаларның җаваплары тыңлана).

–                   Әниләрнең сүзләрен тыңларга кирәк, шулай бит.

 

–                   Балалар, ә без чебигә булыша алабызмы?

(Балаларның җаваплары тыңлана).

–                   Әйдәгез  юешләнгән чебине җылытырга кояш ясыйк.

(Зур ватман битендә алдан ясалган түгәрәккә балаларның учларын сары гуашька манып  нурлар ясала)

– Булдырдыгыз, балалар. Инде чебиебез дә җылыныр.

 

Татарстан Республикасы

Азнакай муниципаль районы

Тымытык авылы

 “АККОШ” балалар бакчасы”

муниципаль бюджет мәктәпкәчә белем бирү учреждениесенең

I квалификацион категорияле тәрбиячесе

ХАРРАСОВА ӘЛФИЯ МӨСӘВИР КЫЗЫ

Мәкалә ошадымы? Дусларыгызга да сөйләгез: